Οι Καναδοί (αγγλικά: Canadians, γαλλικά: Canadiens) είναι άτομα που ταυτίζονται με τη χώρα του Καναδά. Αυτή η σύνδεση μπορεί να είναι οικιστική, νομική, ιστορική ή πολιτιστική. Για τους περισσότερους Καναδούς, πολλοί (ή όλοι) από αυτούς τους συνδέσμους υπάρχουν και αποτελούν συλλογικά την πηγή του να είναι κανείς Καναδός.
Ο Καναδάς είναι μια πολύγλωσση και πολυπολιτισμική κοινωνία που φιλοξενεί άτομα από πολλές διαφορετικές εθνοτικές, θρησκευτικές και εθνικές καταγωγές, με την πλειονότητα του πληθυσμού να αποτελείται από μετανάστες του Παλαιού Κόσμου και τους απογόνους τους. Μετά την αρχική περίοδο των Γάλλων και μετά τον πολύ μεγαλύτερο βρετανικό αποικισμό, διαφορετικά κύματα (ή κορυφώσεις) μετανάστευσης και εγκατάστασης μη αυτόχθονων λαών πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια σχεδόν δύο αιώνων και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Στοιχεία ιθαγενών, γαλλικών, βρετανικών και πιο πρόσφατων εθίμων, γλωσσών και θρησκειών μεταναστών έχουν συνδυαστεί για να σχηματίσουν τον πολιτισμό του Καναδά και, ως εκ τούτου, μια καναδική ταυτότητα. Ο Καναδάς έχει επίσης επηρεαστεί έντονα από τον γλωσσικό, γεωγραφικό και οικονομικό του γείτονα, τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ανεξαρτησία του Καναδά από το Ηνωμένο Βασίλειο μεγάλωσε σταδιακά κατά τη διάρκεια πολλών ετών μετά τον σχηματισμό της Καναδικής Συνομοσπονδίας το 1867. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος προκάλεσαν την επιθυμία των Καναδών να αναγνωριστεί η χώρα τους ως πλήρως κυρίαρχο κράτος με ξεχωριστή ιθαγένεια. Η νομοθετική ανεξαρτησία καθιερώθηκε με το πέρασμα του Καταστατικού του Ουέστμινστερ το 1931, ο καναδικός Νόμος Περί Υπηκοότητας του 1946 τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1947 και η πλήρης κυριαρχία επιτεύχθηκε με τον επαναπατρισμό του συντάγματος το 1982. Ο νόμος περί ιθαγένειας του Καναδά αντικατοπτρίζει πολύ αυτόν του Ηνωμένου Βασιλείου. Η νομοθεσία από τα μέσα του 20ού αιώνα και μετά αντιπροσωπεύει τη δέσμευση των Καναδών για την πολυμέρεια και την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη.
