Το Hill-topping (πιο συχνά ορθογραφικό λόφο) είναι μια συμπεριφορά συντρόφου που παρατηρείται σε πολλά έντομα, όπως πεταλούδες, λιβελλούλες, μέλισσες, σφήκες, σκαθάρια και μύγες. Τα αρσενικά πολλά είδη πεταλούδων μπορεί να βρεθούν να πετούν μέχρι και να μένουν στην κορυφή ενός λόφου - για ημέρες στο τέλος, εάν είναι απαραίτητο. Τα θηλυκά, που επιθυμούν το ζευγάρωμα, πετούν στον λόφο. Τα αρσενικά τρέχουν στην κορυφή, ανταγωνίζονται για το καλύτερο μέρος της περιοχής - συνήθως στην κορυφή. καθώς το αρσενικό με την καλύτερη περιοχή στην κορυφή του λόφου θα έχει την καλύτερη πιθανότητα ζευγαρώματος με την περιστασιακή γυναίκα, που ξέρει ότι το "κορυφαίο αρσενικό" πρέπει να είναι δυνατό και γενετικά κατάλληλο. Πολλοί συγγραφείς το θεωρούν ως μια μορφή συμπεριφοράς lekking. Πολλά είδη πεταλούδας, όπως τα χελιδόνια, τα νυμφαλίδες, τα μεταλλικά σημάδια και τα λυκαινίδια είναι γνωστά στην κορυφή του λόφου.
Σε ορισμένες πεταλούδες Acraea, η εκτεταμένη μόλυνση από το Wolbachia οδηγεί σε σπάνια αρσενικά και σε αυτά τα είδη τα θηλυκά εμπλέκονται ευρέως στη συμπεριφορά στην κορυφή του λόφου. Οι γυναικείες πεταλούδες σε τοποθεσίες που βρίσκονται στην κορυφή του λόφου είναι κατά κύριο λόγο ανύπαντροι. Μελέτες έχουν δείξει ότι ακόμη και μικρές διαφορές υψομέτρου σε επίπεδο έδαφος μπορούν να προκαλέσουν συμπεριφορά στην κορυφή του λόφου. Ανθίζοντας ή ψηλά δέντρα μπορεί να προκαλέσει συμπεριφορά στην κορυφή του λόφου. Το συγκεντρωτικό αποτέλεσμα του λόφου στους πληθυσμούς πεταλούδων καθιστά τέτοιες τοποθεσίες ιδιαίτερης σημασίας διατήρησης.
