Το σουβλάκι είναι λεπτό ξύλινο ραβδάκι που χρησιμοποιείται για να συγκρατήσει τα κομμάτια τροφίμων. Το αιχμηρό άκρο του ξύλου διαπερνά έκαστο τεμάχιο τροφίμου, το ένα μετά το άλλο. Το πέρασμα σε σουβλάκι είναι τρόπος σερβιρίσματος σνακ, με συστατικά φρούτα, τυριά και γλυκίσματα. Το ψήσιμο στη σχάρα περιλαμβάνει πέρασμα κομματιών κρέατος ή ψαριού σε ξυλάκια για να ψηθούν. Η λέξη μπορεί μερικές φορές να χρησιμοποιηθεί ως μετωνυμία, αναφερόμενη σε ολόκληρο το σύνολο που περιλαμβάνει το σουβλάκι και τα φαγητά που είναι περασμένα σε αυτό.
Τα μεταλλικά σουβλάκια κανονικά είναι ράβδοι ανοξείδωτου χάλυβα με ένα αιχμηρό άκρο και μια λαβή στο άλλο άκρο για εύκολο χειρισμό των τροφίμων. Τα μη μεταλλικά σουβλάκια είναι κατασκευασμένα από μπαμπού, ή άλλο κατάλληλο τύπο ξύλου και για αυτό έχει επικρατήσει η ονομασία καλαμακι. Πριν από το ψήσιμο στη σχάρα, τα ξύλινα σουβλάκια εμποτίζονται σε νερό για να μην καούν.
Μεζέδες και ορεκτικά συχνά σουβλίζονται μαζί με μικρά μπαστουνάκια ή οδοντογλυφίδες. Μικρά, διακοσμητικά, καλαμάκια από γυαλί, μέταλλο, ξύλο ή μπαμπού, που ονομάζονται "στικ" ή "οδοντογλυφίδες κοκτέιλ" χρησιμοποιούνται στο γαρνίρισμα των κοκτέιλ και άλλων αλκοολούχων ποτών. Πολλά από τα φαγητά δρόμου, όπως τα καραμελωμένα μήλα, η μπανάνα κιου, το ψημένο καλαμπόκι, και τα ζαχαρωτά tanghulu, πωλούνται και σερβίρονται "σε ραβδί" ή καλαμάκι, ειδικά σε υπαίθριες αγορές, εκθέσεις, και το πεζοδρόμιο ή καθ ' οδόν στάσεις σε όλο τον κόσμο.
