Ισπανοαμερικανικοί πόλεμοι ανεξαρτησίας

Οι Ισπανοαμερικανικοί πόλεμοι ανεξαρτησίας (ισπανικά: Guerras de independencia hispanoamericanas) ήταν οι πολυάριθμες ένοπλες συγκρούσεις κατά της ισπανικής κυριαρχίας στην ισπανική Αμερική, που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, μετά τη γαλλική εισβολή της Ισπανίας κατά τη διάρκεια των ευρωπαϊκών Ναπολεόντειων Πολέμων. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν το 1809, με τις νεοϊδρυθείσες βραχύβιες χούντες, την Τσουκισάκα και το Κίτο να αντιτίθενται στη σύνθεση της Ανώτατης Κεντρικής Χούντας της Σεβίλλης. Όταν η Κεντρική Χούντα κατέρρευσε κατά τη γαλλική εισβολή, το 1810, πολλές νέες χούντες εμφανίστηκαν σε όλες τις ισπανικές περιοχές της Αμερικής. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις αποικίες αυτές και την Ισπανία οδήγησε τελικά σε μια αλυσίδα νέων ανεξάρτητων κρατών που εκτείνονταν από την Αργεντινή και τη Χιλή στο νότο έως το Μεξικό στο βορρά, στο πρώτο τρίτο του 19ου αιώνα. Η Κούβα και το Πουέρτο Ρίκο παρέμειναν υπό ισπανική κυριαρχία μέχρι τον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο το 1898.