Θερμοπίδακας - online παζλ

Οι θερμοπίδακες είναι ένα είδος θερμών πηγών που περιοδικά «εκρήγνυνται» και εκτοξεύουν στήλες θερμού νερού, γι' αυτό και αποκαλούνται επίσημα και «διαλείπουσες θέρμες». Οι θερμοπίδακες ονομάζονται και γκέιζερ, από την ονομασία του μεγαλύτερου θερμοπίδακα στην Ισλανδία που ερμηνεύεται ως «αναβλύζων με ορμή » στην τοπική γλώσσα. Ήταν γνωστοί στους αρχαίους Έλληνες, ο Στράβων αναφέρει τέτοιους στη Σικελία, που λέγονταν «δέλλοι».

Περιγραφή

Οι συνθήκες για επιβίωση οργανισμών στους θερμοπίδακες είναι ιδιαίτερα δύσκολες, ωστόσο υπάρχουν ορισμένοι Προκαρυωτικοί οργανισμοί που επιβιώνουν σ' αυτούς.

Για τη δημιουργία ενός θερμοπίδακα απαιτούνται πολύ ιδιαίτερες γεωλογικές συνθήκες και γι' αυτό το λόγο υπάρχουν σχετικά λίγοι σε όλο τον κόσμο, γύρω στους 1000.

Οι περισσότεροι θερμοπίδακες στον κόσμο βρίσκονται κυρίως σε τρεις περιοχές της Γης:

στο Εθνικό Πάρκο Γιέλοουστοουν, Ουαϊόμινγκ, Η.Π.Α.

στην Ηφαιστιακή ζώνη Τάουπο, στη Νέα Ζηλανδία και

στην ΙσλανδίαΟι δύο πρώτες περιοχές συνδέονται με ενεργά ηφαίστεια, που δίνουν λαβή για ερμηνεία της δημιουργίας τους, ενώ η τρίτη περιοχή με σβησμένα ηφαίστεια από την τριτογενή διάπλαση και νωρίτερα. Βέβαια έχουν παρατηρηθεί και περιορισμένης έκτασης μέχρι μεμονωμένες περιπτώσεις στις περιοχές:

Δολίνη Γκεϊσέροφ, Καμτσάτκα, στη Ρωσία,

στο Ελ Τάτιο, στη Χιλή,

στην Κόστα Ρίκα

στην Πομερανία καθώς και

στην Πολυνησία κ.α.Σπουδαιότεροι και μεγαλύτεροι όμως όλων είναι εκείνοι του πάρκου Γιέλοουστοουν που εξ αυτών ονομάζεται και «χώρα των θαυμάτων» ακριβώς για τα θαυμάσια φυσικά φαινόμενα που συνοδεύουν τους θερμοπίδακες. Το Γιέλοουστοουν βρίσκεται σε οροπέδιο των Βραχωδών ορέων δυτικά του ποταμού Μιζούρι πολύ κοντά στις πηγές του ομώνυμου ποταμού Γιέλοουστοουν. Αποτελεί δημόσιο κτήμα των ΗΠΑ, είναι έκτασης 5.500 τ.χλμ. και είναι κατάφυτο από πυκνά πευκοδάση.