Εραλδική - online παζλ

Η εραλδική ή ασπιλογία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βοηθητικούς κλάδους μελετών της ιστορίας, με αντικείμενο μελέτης τη μελέτη και την εξέλιξη των οικογενειακών σημάτων (δηλαδή θυρεών και οικοσήμων, εθνικών εμβλημάτων, διασίμων των ιπποτικών και εκκλησιαστικών ταγμάτων), από τα πανάρχαια χρόνια έως και τις μέρες μας. Η εραλδική περιλαμβάνει την οικοσημολογία, τη γενεαλογία, τη βιβλιοσημολογία, καθώς και άλλες ιστορικές μελέτες των μεσαιωνικών χρόνων, ιπποτικών χρόνων και μετέπειτα που λαμβάνουν εξ αντικειμένου αντίστοιχες ονομασίες.

Αν και η χρήση διάφορων θυρεών και οικοσήμων για την ανάδειξη ατόμων και ομάδων, χρονολογείται από την αρχαιότητα, τόσο η μορφή όσο και η χρήση τέτοιων σημάτων ποικίλλουν ευρέως και η έννοια των της εραλδικής δεν αναπτύχθηκε μέχρι τον Μεσαίωνα. Η χρήση της περικεφαλαίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δυσχέρανε την αναγνώριση των στρατιωτών από τους στρατηγούς, γεγονός που καθιστούσε αναγκαία την ανάπτυξη της εραλδικής ως «συμβολικής γλώσσας.Η ομορφιά και η γοητεία των εραλδικών σχεδίων τους επέτρεψαν να επιβιώσουν στη σταδιακή εγκατάλειψη της πανοπλίας στο πεδίο της μάχης κατά τον 17ο αιώνα. Στη σύγχρονη εποχή, η εραλδική χρησιμοποιείται από άτομα, δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς, εταιρείες καθώς και πόλεις και περιοχές για να συμβολιστούν η κληρονομιά, τα επιτεύγματά και οι προσδοκίες τους.

Όνομα

Ο όρος εραλδική είναι η ελληνική απόδοση του γαλλικού όρου héraldique, που προέρχεται από το ουσιαστικό herauld (αρχαία ελληνικά: κήρυξ), που με τη σειρά του προέρχεται από την αρχαιότερη γερμανική λέξη herwald, η οποία αποδόθηκε στα μεσαιωνικά λατινικά ως haraldus. Ο όρος herwald φέρεται να διαδόθηκε και να επικράτησε κατά τον Μεσαίωνα, όταν οι σιδηρόφρακτοι τότε ιππότες εισέρχονταν στο στίβο αγώνων όπου οι κήρυκες διαλαλούσαν τα εμβλήματά τους, και εξ αυτών τα ονόματα και την καταγωγή τους. Συνέπεια αυτών ήταν τελικά τα ίδια τα φερόμενα σύμβολα, εμβλήματα, θυρεοί, σημαίες και χρώματα να αποτελούν και τα σημάδια αναγνώρισης των ίδιων των ιπποτών σε οποιονδήποτε χώρο και αν βρίσκονταν.

Διάδοση

Η εραλδική διαδόθηκε ευρέως στη Δυτική Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα, ιδίως μεταξύ των τάξεων των Ιπποτών, ευγενών, αριστοκρατών και βασιλέων. Όμως, έλκει την καταγωγή της από την Ελλάδα, στην οποία προϋπήρχε και αναπτύχθηκε αρκετούς αιώνες νωρίτερα, ενώ η αρχή της χάνεται στα βάθη των χιλιετιών της ελληνικής ιστορίας.