Διαφωτισμός
Ο Διαφωτισμός ή Εποχή του Διαφωτισμού, γνωστός και ως Εποχή του (Ορθού) Λόγου, ήταν ένα πνευματικό και φιλοσοφικό κίνημα που εμφανίστηκε στην Ευρώπη τον 17ο και τον 18ο αιώνα, με παγκόσμιες επιρροές και επιδράσεις. Ο Διαφωτισμός περιλάμβανε μια σειρά ιδεών με επίκεντρο την αξία της ανθρώπινης ευτυχίας, την επιδίωξη της γνώσης που αποκτιέται με τον ορθό λόγο και τα στοιχεία των αισθήσεων, και ιδανικά όπως το φυσικό δίκαιο, η ελευθερία, η πρόοδος, η ανεκτικότητα, η αδελφότητα, η συνταγματική διακυβέρνηση και ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους.Του Διαφωτισμού προηγήθηκε η Επιστημονική Επανάσταση και το έργο, μεταξύ άλλων, των Φράνσις Μπέικον και Τζων Λοκ. Μερικοί τοποθετούν την αρχή του Διαφωτισμού στη δημοσίευση του Λόγου περί της Μεθόδου του Καρτέσιου το 1637 με το περίφημο ρητό του Cogito, ergo sum («σκέφτομαι, άρα υπάρχω»). Άλλοι αναφέρουν τη δημοσίευση του Principia Mathematica (1687) του Ισαάκ Νεύτωνα ως το αποκορύφωμα της Επιστημονικής Επανάστασης και την αρχή του Διαφωτισμού. Οι Ευρωπαίοι ιστορικοί παραδοσιακά τοποθετούν την αρχή του στον θάνατο του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας το 1715 και το τέλος του στο ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης το 1789. Πολλοί ιστορικοί τοποθετούν σήμερα το τέλος του Διαφωτισμού στις αρχές του 19ου αιώνα, με τελευταίο προτεινόμενο γεγονός τον θάνατο του Ιμμάνουελ Καντ το 1804.Οι φιλόσοφοι και οι επιστήμονες της περιόδου αυτής κυκλοφορούσαν ευρέως τις ιδέες τους μέσω συναντήσεων σε επιστημονικές ακαδημίες, μασονικές στοές, λογοτεχνικά σαλόνια, καφέ και σε έντυπα βιβλία, περιοδικά και φυλλάδια. Οι ιδέες του Διαφωτισμού υπονόμευσαν την εξουσία της μοναρχίας και της Καθολικής Εκκλησίας και άνοιξαν τον δρόμο για τις πολιτικές επαναστάσεις του 18ου και του 19ου αιώνα. Μια ποικιλία κινημάτων του 19ου αιώνα, όπως ο φιλελευθερισμός, ο κομμουνισμός και ο νεοκλασικισμός θεωρούνται πνευματική κληρονομιά του Διαφωτισμού.Τα κεντρικά δόγματα του Διαφωτισμού ήταν η ατομική ελευθερία και η ανεξιθρησκία, σε αντίθεση με την απόλυτη μοναρχία και τα αμετακίνητα δόγματα της Εκκλησίας. Οι έννοιες της χρησιμότητας και της κοινωνικότητας ήταν επίσης κρίσιμες για τη διάδοση πληροφοριών που θα βελτιώσουν το κοινωνικό σύνολο. Ο Διαφωτισμός χαρακτηρίστηκε από μια αυξανόμενη επίγνωση της σχέσης μεταξύ του νου και των καθημερινών μέσων επικοινωνίας του κόσμου και από την έμφαση στην επιστημονική μέθοδο και τον αναγωγισμό, μαζί με την αυξανόμενη αμφισβήτηση της θρησκευτικής ορθοδοξίας - μια στάση που αποτυπώθηκε στο δοκίμιο του Καντ Απαντώντας στην ερώτηση: Τι είναι ο Διαφωτισμός\\, όπου βρίσκεται η φράση Sapere aude (Τόλμησε να μάθεις).
