Ο διαλύτης είναι ουσία που διαλύει άλλη ουσία (ονομαζόμενη διαλυόμενη) (χημικά διαφορετικό υγρό, στερεό ή αέριο), με αποτέλεσμα να παράγεται διάλυμα. Ο διαλύτης είναι συνήθως υγρό, αλλά μπορεί να είναι επίσης στερεό ή αέριο. Η μέγιστη ποσότητα διαλυμένης ουσίας που μπορεί να διαλυθεί σε συγκεκριμένο όγκο του διαλύτη ποικίλλει με τη θερμοκρασία. Βασικός ανόργανος διαλύτης είναι το νερό. Συνηθισμένες χρήσεις για οργανικούς διαλύτες είναι στον ξηρό καθαρισμό (π.χ., τετραχλωροαιθένιο), ως αραιωτικά χρωμάτων (π.χ., τολουόλιο, νέφτι), ως αφαιρετικά βερνικιών νυχιών και διαλύτες κόλλας (προπανόνη, αιθανικός μεθυλεστέρας, αιθανικός αιθυλεστέρας), σε αφαίρεση λεκέδων (π.χ., εξάνιο, πετρελαϊκός αιθέρας), σε απορρυπαντικά (κιτρικά τερπένια) και σε αρώματα (αιθανόλης). Οι διαλύτες βρίσκουν ποικίλες εφαρμογές σε βιομηχανίες χημικών, φαρμακευτικών, ελαίων και αερίων, συμπεριλαμβανόμενων των διεργασιών χημικών συνθέσεων και καθαρισμού.
Η παγκόσμια αγορά διαλυτών αναμένεται να να αποφέρει έσοδα περίπου US$33 δισεκατομμυρίων το 2019. Η δυναμική οικονομική ανάπτυξη σε αναδυόμενες αγορές όπως Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, ή Ρωσία θα συνεχίσει να αυξάνει την απαίτηση για διαλύτες. Οι ειδικοί αναμένουν ότι η παγκόσμια κατανάλωση διαλυτών θα αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 2,5% για τα επόμενα χρόνια. Συνεπώς, ο αριθμός ανάπτυξης που προβλεπόταν κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια θα ξεπεραστεί.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.