Οι Δέκα εντολές, και "Δεκάλογος", είναι ένας κατάλογος δέκα ηθικών εντολών, οι οποίες, σύμφωνα με τη Βίβλο, υπαγορεύτηκαν στον Μωυσή από τον Θεό στο όρος Σινά και του δόθηκαν, (δύο φορές), χαραγμένες σε δύο πέτρινες πλάκες, όπου αφήνεται να εννοηθεί ότι ο ίδιος ο Θεός (και τις δύο φορές) λατόμησε και εγχάραξε. Οι εντολές αυτές αποτέλεσαν τη βάση ενός ολόκληρου κώδικα ηθικής και θρησκείας, πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης, που αποτελούν ως πρώτη Διαθήκη τις βασικές ηθικές αρχές του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού.
Οι δέκα εντολές της Παλαιάς Διαθήκης
Το αρχικό κείμενο στην Παλαιά Διαθήκη (Μετάφραση των Εβδομήκοντα - O')
Τα περιστατικά της παραδόσεως και παραλαβής των Δέκα Εντολών, καθώς και το περιεχόμενο τους, τα γνωρίζουμε σε δύο μορφές. Η μία είναι στο Έξοδος K',2—17 και η άλλη στο Δευτερονόμιον E',6—21 και ίσως αποτελούν επεξεργασίες μίας και μὀνο πηγής (πρβλ. Λευιτικόν ΙΘ',2—4 και 11—13 ). Στα δύο κείμενα αυτά που ακολουθούν οι διαφορές μεταξύ τους εμφανίζονται με έντονα στοιχεία (βλ. Μετάφραση των Εβδομήκοντα - O').
Το κείμενο από την Έξοδο
Και ελάλησε Κύριος πάντας τους λόγους τούτους λέγων·
εγώ ειμι Κύριος ο Θεός σου, όστις εξήγαγόν σε εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας. ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλήν εμού.
ου ποιήσεις σεαυτω είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανω άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
