Με τον θρησκευτικό τίτλο Γκουρού ή Γκούρου (Guru) που στη σανσκριτική σημαίνει "σεβαστός", αναφερόμαστε στον Πνευματικό Δάσκαλο του ινδουισμού, ένα πρόσωπο που πιστεύεται από τους οπαδούς της θρησκείας αυτής πως έχει φθάσει στην εσώτερη φώτιση ή έστω έχει προχωρήσει πολύ προς τον τελικό σκοπό.
Έργο του Γκουρού είναι να μελετήσει προσεκτικά την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία των μαθητών του και να καθορίζει για τον καθένα από αυτούς, την κατάλληλη μέθοδο Προσήλωσης. Αν και πολλοί Ινδοί επισκέπτονται συχνά ένα Γκουρού για να τον ακούσουν να απαγγέλλει και να σχολιάζει τα ιερά κείμενα, εντούτοις, για μια επιτυχή μαθητεία στον Γιόγκα, πρέπει ο μαθητής να ακολουθήσει τις διδασκαλίες του Γκουρού με πίστη, υπακοή και απόλυτη αυτοεγκατάλειψη.
Τελετή μύησης
Η πνευματική υιοθεσία μαθητή από έναν γκουρού στην Ινδία, ήταν πάντα ισχυρότερη από τον δεσμό του αίματος. Κατά την τελετή αυτή, ο υποψήφιος μαθητής ξύριζε το κρανίο, φορούσε τα γιορτινά του ρούχα και στολιζόταν προσεχτικά. Ο δόκιμος πήγαινε να σταθεί πλάι στο δάσκαλο του. Στέκονταν κι οι δυο όρθιοι, με σταυρωμένα χέρια, ενώ ο γκουρού έστρεφε το πρόσωπο του στην ανατολή και ο μαθητής στη δύση. Ο δάσκαλος, ψιθυρίζοντας τα κατάλληλα λόγια, καλούσε το νέο ν' ανέβει με το δεξί πόδι πάνω σε πέτρα, για να γίνει σταθερός κι ακλόνητος, σαν κι αυτή. Κατόπιν ο γκουρού του έβγαζε το ρούχο του και του έδενε γύρω στη μέση του εκείνο που του είχε ετοιμάσει αυτός, ενώ ταυτόχρονα του ευχόταν, με τελετουργικό τρόπο, μακροβιότητα.
Στερέωνε επάνω του, ένα ιερό κορδόνι που αποτελείτο από τρεις πλεξούδες από εννέα βαμβακερές κλωστές η κάθε μια, ακουμπώντας το στον αριστερό ωμό και στο δεξί πλευρό.
