Γιαμάτο (θωρηκτό)
To Γιαμάτο (ιαπωνικά: 大和), ονομασμένο έτσι από την αρχαία Ιαπωνική Επαρχία Γιαμάτο, ήταν το πρωτοπόρο πλοίο των θωρηκτών της εξ αυτού ομώνυμης κλάσης Γιαμάτο που υπηρέτησε στο Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μαζί με το αδελφό πλοίο, Μουσάσι, αποτέλεσαν τα μεγαλύτερα, βαρύτερα και πλέον βαριά εξοπλισμένα θωρηκτά που κατασκευάστηκαν ποτέ, με εκτόπισμα 72.800 τόνους με πλήρες φορτίο και οπλισμένα με εννέα κύρια πυροβόλα 46 εκατοστών. Κανένα δεν επιβίωσε του πολέμου.
Η ναυπήγησή του Γιαμάτο άρχισε το 1937 και τέθηκε επισήμως σε υπηρεσία στα τέλη του 1941. Είχε σχεδιαστεί ώστε να αντιμετωπίσει τον αριθμητικώς ανώτερο στόλο θωρηκτών των Ηνωμένων Πολιτειών, τον κύριο αντίπαλο της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό. Κατά τη διάρκεια του 1942 υπηρέτησε ως ναυαρχίδα του Ιαπωνικού Συνδυασμένου Στόλου, και τον Ιούνιο του 1942 ο Ναύαρχος Ισορόκου Γιαμαμότο διοίκησε τον στόλο από τη γέφυρά του κατά τη διάρκεια της καταστροφικής Μάχης του Μίντγουεϊ. Το Μουσάσι ανέλαβε ως ναυαρχίδα του Συνδυασμένου Στόλου στις αρχές του 1943, και το Γιαμάτο πέρασε την υπόλοιπη χρονιά, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος του 1944, κινούμενο μεταξύ των ναυτικών βάσεων του Τρουκ και του Κούρε εξαιτίας της Αμερικανικής απειλής. Παρότι ήταν παρόν στη Ναυμαχία της Θάλασσας των Φιλιππίνων τον Ιούνιο του 1944, το Γιαμάτο δεν έπαιξε κάποιο ρόλο στη μάχη. Η μόνη φορά που έβαλλε με τα κύρια πυροβόλα του σε επιφανειακό εχθρικό στόχο ήταν τον Οκτώβριο του 1944, όταν στάλθηκε να αντιμετωπίσει τις Αμερικανικές δυνάμεις που εισέβαλαν στις Φιλιππίνες κατά τη Ναυμαχία του Κόλπου Λέυτε. Στο χείλος της επιτυχίας, η Ιαπωνική δύναμη επέστρεψε, πιστεύοντας ότι είχαν εμπλακεί με ολόκληρο στόλο αμερικανικών αεροπλανοφόρων αντί για την ελαφρώς οπλισμένη ομάδα συνοδευτικών αεροπλανοφόρων που υπήρχε στην πραγματικότητα μεταξύ του Γιαμάτο και των ευάλωτων αποβατικών.
Κατά τη διάρκεια του 1944 η ισορροπία ναυτικών δυνάμεων στον Ειρηνικό είχε στραφεί αποφασιστικά εναντίον της Ιαπωνίας, και κατά τις αρχές του 1945 ο Ιαπωνικός στόλος είχε κατά κύριο λόγο εξαντληθεί ενώ είχε κρίσιμες ελλείψεις σε καύσιμα περιορίζοντας τη χρησιμότητά του. Τον Απρίλιο του 1945, σε μία απελπισμένη προσπάθεια να επιβραδύνουν τη συμμαχική προώθηση, το Γιαμάτο αποσπάστηκε σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στην Οκινάουα, όπου επρόκειτο να προστατεύσει το νησί από ενδεχόμενη απόβαση και να πολεμήσει μέχρι να καταστραφεί. Η δύναμη κρούσης του εντοπίστηκε νοτίως του Κιούσου από αμερικανικά υποβρύχια και αεροσκάφη, και στις 7 Απριλίου βυθίστηκε από βομβαρδιστικά που επιχειρούσαν από αεροπλανοφόρα και τορπιλοπλάνα χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματός του.
