Το γαλιόνι ήταν ένας (σχετικά) μεγάλος σε μέγεθος τύπος ιστιοφόρου πλοίου με τρία καταστρώματα, που αρχικά ναυπηγήθηκε και χρησιμοποιήθηκε από τους Ισπανούς και στη συνέχεια από τους Πορτογάλους και τελευταία από τους Άγγλους οι οποίοι και το τελειοποίησαν (φρεγατοποίησαν) αυξάνοντας το μήκος του στο τετραπλάσιο ή και πενταπλάσιο του πλάτους του, αντί του αρχικού τριπλάσιου. Ο τύπος αυτός έδρασε από τα τέλη του 16ου και όλο τον 17ο αιώνα. Χρησιμοποιούνταν κυρίως ως εξοπλισμένο εμπορικό, μεταγωγικό και λιγότερο ως πολεμικό.
Γενικά
Το γαλιόνι ήταν εξέλιξη της καραβέλας και του περίπου ομοίου του πορτογαλικού κάρακα, ως πλοίο προορισμένο για υπερπόντια ταξίδια. Είχε χαμηλότερη πλώρη από την πρύμνη και γενικότερα κατασκευή που επέτρεπε μεγαλύτερη ευστάθεια, χαμηλότερο πρόστεγο και επομένως μεγαλύτερη ταχύτητα και ευελιξία. Γενικά ήταν μακρύτερο, χαμηλότερο και στενότερο, της καραβέλας, με τετραγωνικό αντί στρογγυλό φλόκο. Για την Πορτογαλία τουλάχιστον, ήταν οι κάρακες συχνά πάνω από 1.000 τόνους, ενώ τα γαλιόνια συνήθως γύρω στους 500 τόνους. Ωστόσο τα γαλιόνια κλάσης Μανίλα έφταναν τους 1.500 μέχρι 2.000 τόνους.
Εξοπλισμός
Οι κάρακες εξοπλίζονταν πιο ελαφρά και χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά φορτίων, ενώ τα γαλιόνια ήταν πολλαπλού ρόλου, δηλαδή και πολεμικά, βαρύτερα οπλισμένα και οικονομικότερα. Συνήθως 5 γαλιόνια κόστιζαν όσο 3 κάρακες και γι' αυτό συνέφεραν πολύ περισσότερο ως πολεμικά.
