Βομβαρδιστικό ονομάζεται το μαχητικό αεροσκάφος που είναι σχεδιασμένο να επιτίθεται σε στόχους στην ξηρά και στην θάλασσα, είτε εκτοξεύοντας τορπίλες είτε πυραύλους cruise.
Ταξινόμηση
Στρατηγικό βομβαρδιστικό
Ο στρατηγικός βομβαρδισμός πραγματοποιείται από βαριά βομβαρδιστικά αεροσκάφη που έχουν σχεδιαστεί κυρίως για αποστολές βομβαρδισμού μεγάλων αποστάσεων σε στρατηγικούς στόχους, όπως βάσεις προμηθειών, γέφυρες, εργοστάσια, ναυπηγεία αλλά και σε πόλεις, έτσι ώστε να μειωθεί η δυνατότητα του εχθρού να διεξάγει πόλεμο μειώνοντας την πρόσβασή του σε πόρους μέσω καταστροφής υποδομών ή μείωση εργοστασιακής παραγωγής. Τωρινά παραδείγματα τέτοιων τύπων αεροσκαφών αποτελούν τα στρατηγικά βομβαρδιστικά με δυνατότητα εξοπλισμού με πυρηνικά όπλα, όπως: το B-2 Spirit, το B-52 Stratofortress, το Tupolev Tu-95 "Bear" και το Tupolev Tu-22M "Backfire". Αξιοσημείωτα ιστορικά παραδείγματα είναι: το Gotha F.IV, το Avro Lancaster, το Heinkel He- 111, το Junkers Ju 88, το Boeing B-17 Flying Fortress, το Consolidated B-24 Liberator, το Boeing B-29 Superfortress και το Tupolev Tu-16 "Badger".
Τακτικό βομβαρδιστικό
Ο τακτικός βομβαρδισμός, που στοχεύει στην αντιμετώπιση εχθρικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων και στην υποστήριξη επιθετικών επιχειρήσεων, συνήθως ανατίθεται σε μικρότερα αεροσκάφη που επιχειρούν σε μικρότερες αποστάσεις, συνήθως κοντά στα στρατεύματα στην ξηρά ή σε εχθρικό στόλο. Αυτός ο ρόλος αποτελεί την κλάση των τακτικών βομβαρδιστικών, που αποτελείται από διαφόρους τύπους αεροσκαφών, όπως ελαφριά βομβαρδιστικά, μεσαία βομβαρδιστικά, αεροσκάφη που που βομβαρδίζουν την παροχή προμηθειών του αντιπάλου, μαχητικά-βομβαρδιστικά, επιθετικά αεροσκάφη, μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλού ρόλου και άλλα.
Τωρινά παραδείγματα: το F-15 Strike Eagle, το F/A-18 Hornet, το Sukhoi Su-27, το Xian JH-7, το Dassault-Breguet Mirage 2000 και το Panavia Tornado.Ιστορικά παραδείγματα: το Ilyushin Il-2 Shturmovik, το Junkers Ju 87 Stuka, το P-47 Thunderbolt, το Hawker Typhoon, McDonnell Douglas F-4 Phantom II και το Mikoyan Mig 27.
Ιστορία
Η πρώτη χρησιμοποίηση βόμβας που ρίχθηκε από τον αέρα (μία χειροβομβίδα) έγινε από τον Ιταλό Υπολοχαγό Giulio Gavotti κατά την διάρκεια του Ιταλο-τουρκικού πολέμου στην Λιβύη το 1911, παρά το γεγονός ότι το αεροσκάφος του δεν είχε σχεδιαστεί για βομβαρδισμό, και η αυτοσχέδια επίθεσή του δεν προκάλεσε σημαντική ζημιά.
Τα πρώτα βομβαρδιστικά
Το 1921, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, ο πιλότος της Βουλγαρικής Πολεμικής Αεροπορίας Christo Toprakchiev πρότεινε την χρήση ενός αεροσκάφους για την άφεση βομβών (που αποκαλούνταν χειροβομβίδες στον Βουλγαρικό στρατό εκείνη την εποχή) σε Τουρκικές θέσεις.O πλοίαρχος Simeon Petrov ανέπτυξε την ιδέα και δημιούργησε αρκετά πρωτότυπα υιοθετώντας πολλούς τύπους χειροβομβίδων και αυξάνοντας την χωρητικότητά τους.
Στις 16 Οκτωβρίου, 1912, ο παρατηρητής Prodan Tarakchiev έριξε δύο τέτοιες βόμβες στον Τουρκικό σιδηροδρομικό σταθμό Karağaç (κοντά στην πολιορκημένη Αδριανούπολη) από ένα Albatros F-2 που πιλόταρε ο Radul Milkov, για πρώτη φορά σε αυτήν την εκστρατεία.
