Η βιβλιοθηκονομία είναι ένας διεπιστημονικός ή πολυεπιστημονικός τομέας που εφαρμόζει τις πρακτικές, τις προοπτικές και τα εργαλεία διαχείρισης, τεχνολογίας πληροφοριών, εκπαίδευσης και άλλους τομείς στις βιβλιοθήκες, τη συλλογή, οργάνωση, διατήρηση και διάδοση των πόρων πληροφοριών και την πολιτική οικονομία της πληροφορίας. Ο Μάρτιν Σρέτινγκερ, ένας Βαυαρός βιβλιοθηκονόμος, επινόησε την πειθαρχία στο έργο του (1808–1828) Versuch eines vollständigen Lehrbuchs der Bibliothek-Wissenschaft oder Anleitung zur vollkommenen Geschäftsführung eines Bibliothekars. Αντί να ταξινομεί τις πληροφορίες με βάση στοιχεία προσανατολισμένα στη φύση, όπως γινόταν προηγουμένως στη βαυαρική βιβλιοθήκη του, ο Σρέτινγκερ οργάνωσε τα βιβλία με αλφαβητική σειρά. Το πρώτο αμερικανικό σχολείο για τη βιβλιοθηκονομία ιδρύθηκε από τον Μέλβιλ Ντιούι στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια το 1887.Ιστορικά, η βιβλιοθηκονομία έχει συμπεριλάβει και την αρχειονομία. Αυτή περιλαμβάνει τον τρόπο οργάνωσης των πόρων πληροφοριών για την εξυπηρέτηση των αναγκών επιλεγμένων ομάδων χρηστών, τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με συστήματα ταξινόμησης και τεχνολογίας, πώς αποκτώνται, αξιολογούνται και εφαρμόζονται οι πληροφορίες από άτομα εντός και εκτός βιβλιοθηκών, καθώς και διαπολιτισμικά, πώς οι άνθρωποι εκπαιδεύονται και καταρτίζονται για σταδιοδρομία σε βιβλιοθήκες, την ηθική που καθοδηγεί την υπηρεσία και την οργάνωση των βιβλιοθηκών, το νομικό καθεστώς των βιβλιοθηκών και των πόρων πληροφοριών και την εφαρμοσμένη επιστήμη της τεχνολογίας υπολογιστών που χρησιμοποιείται στη διαχείριση τεκμηρίωσης και αρχείων.
Ο όρος βιβλιοθηκονομία και επιστήμη της πληροφόρησης, με τη συντομογραφία ΒΕΠ, θεωρείται από τους περισσότερους βιβλιοθηκονόμους ως παραλλαγή του όρου, που προορίζεται να τονίσει τα επιστημονικά και τεχνικά θεμέλια του αντικειμένου και της σχέσης του με την επιστήμη της πληροφορίας. Η ΒΕΠ δεν πρέπει να συγχέεται με τη θεωρία πληροφορίας, τη μαθηματική μελέτη της έννοιας της πληροφορίας.
