Η Αψίδα του Κωνσταντίνου, λατιν. Arcus Constantini, είναι μία θριαμβική Αψίδα στη Ρώμη, που βρίσκεται μεταξύ του Κολοσσαίου και του Παλατίνου λόφου. Εγέρθηκε από τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο για την επέτειο της νίκης του Κωνσταντίνου Α΄ επί του Μαξεντίου στη Μάχη της Μιλβίας γέφυρας το 312. Του αφιερώθηκε το 315 και είναι η μεγαλύτερη Ρωμαϊκή θριαμβική Αψίδα. Το τόξο εκτείνεται επάνω από την Θριαμβική Οδό (Via Triumphalis), την οδό που έβαιναν οι Αυτοκράτορες, όταν εισερχόταν στην πόλη με θρίαμβο (triumphus).
Αν και αφιερώθηκε στον Κωνσταντίνο Α΄, πολύ από το διακοσμητικό υλικό της είναι ενσωματωμένες δημιουργίες από την εποχή του Τραϊανού (98-117), Αδριανού (117-138) και Μάρκου Αυρηλίου (161-180), είναι λοιπόν ένα συμπίλημα. Είναι η τελευταία από τις υπάρχουσες Αψίδες στη Ρώμη και η μόνη που κάνει χρήση παλαιότερου υλικού (spolia), καθώς πήρε αρκετά μεγάλα ανάγλυφα από αυτοκρατορικά μνημεία του 2ου αι. Αυτό δίνει ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, καθώς το υλικό αυτό είναι σε αντίθεση με τα νέα γλυπτά, που έγιναν για την Αψίδα. Έγινε διάσημη για το αισθητικό αυτό αποτέλεσμα· έλαβε το ειρωνικό παρωνύμιο Το κοράκι του Αισώπου (Cornacchia di Esopo), καθώς στην εποχή της δεν θεωρούσαν το συμπίλημα αυτό ως ωραίο, την κολάκευαν όμως για να έχουν την εύνοια του Αυτοκράτορα.
