Αποσάθρωση - online παζλ

Με τον όρο αποσάθρωση εννοούμε την προοδευτική και σταδιακή αποσύνθεση των υλικών των εδαφών, των πετρωμάτων, της λάσπης αλλά και τεχνητών υλικών με την πάροδο του χρόνου υπό την επίδραση παραγόντων του περιβάλλοντος, όπως του ανέμου, του νερού, του πάγου ή ακόμη και των ζωντανών οργανισμών (βιοδιάβρωση), αλλά και τη διάβρωση.

Αιολική αποσάθρωση

Η αποσαθρωτική ενέργεια που αναπτύσσουν οι άνεμοι κατά την κίνηση τους πάνω στην επιφάνεια της Γης, τροποποιώντας έτσι την εξωτερική μορφή των διάφορων πετρωμάτων, κυρίως στις ερημικές θερμές περιοχές και σε μικρότερη κλίμακα σε περιοχές με ιδιαίτερα φτωχή Βλάστηση (υποερημικές, παράκτιες ζώνες, περιοχές γύρω από παγετώνες κλπ.).

Κατά κανόνα οι άνεμοι θεωρούνται ρεύματα τα οποία κινούνται από σημεία με υψηλότερη πίεση της ατμόσφαιρας προς σημεία με χαμηλότερη, με κινήσεις εν μέρει παράλληλες προς την επιφάνεια της Γης, η ροή τους όμως είναι συχνά ανώμαλη, με ρεύματα ανοδικά και καθοδικά, με περιδινήσεις και απότομες αλλαγές διεύθυνσης εξαιτίας στιγμιαίων τοπικών συνθηκών. Σε τέτοιες συνθήκες οι άνεμοι αποκτούν ορισμένη ποσότητα ενέργειας, με την οποία αποσπούν και μεταφέρουν σκόνη και κόκκους άμμου, από σημεία όπου άλλες φυσικές και χημικές επιδράσεις έχουν προκαλέσει τη γένεση τους. Οι άνεμοι μερικές φορές απογυμνώνουν τα πετρώματα σε μεγάλες εκτάσεις (και αυτό συμβαίνει στην περίπτωση των ερήμων) οπότε δεν απομένουν παρά μόνο γυμνοί βράχοι (λιθώδεις θίνες, τα hammad της Σαχάρας) ή χαλίκια αρκετά βαριά- αυτά που δεν μπορούν να μεταφερθούν, σχηματίζουν τα ρεγκ (όρος που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για τις ερημικές περιοχές της Σαχάρας). Αυτή η δράση ανύψωσης, μεταφοράς και κύλισης πάνω στην επιφάνεια του εδάφους των λεπτών υπο¬λειμμάτων της αποσύνθεσης των πετρωμάτων, την οποία αναπτύσσουν οι άνεμοι με τα ρεύματα τους, ονομάζεται Lovato.

Τα λεπτά υλικά που μεταφέρονται με τον άνεμο αποτελούν ισχυρό παράγοντα απόξεσης, ικανό να λειαίνει, να χαράζει και να τρυπά ακόμη και τα πιο σκληρά πετρώματα, δημιουργώντας έτσι ιδιαίτερους τύπους αποσαθρωτικών μορφών που χαρακτηρίζουν την α.δ.• αυτό το φαινόμενο αποσάθρωσης ονομάζεται απορρίνιση. Οι μορφές που αποκτούν τα πετρώματα με την αιολική απορρίνιση είναι συνήθως αρκετά χαρακτηριστικές στις λεπτομέρειες, ελάχιστα όμως στο σύνολο τους. Τα ανθεκτικότερα τμήματα των πετρωμάτων, πάνω στα οποία δρα σε μικρότερο βαθμό η απορρίνιση, καταλήγουν να προεξέχουν πάνω από τα λιγότερο ανθεκτικά, στα οποία σχηματίζονται κοιλότητες• έτσι προκύπτει μια χαρακτηριστική αιολική σμίλευση, σε σχήματα κυψελίδων, μικρών θυλάκων και κυπέλλων, δικτυωτών, δαιδάλων κ.ά. Χαρακτηριστικοί επίσης είναι οι λεγόμενοι Grande, βραχώδεις προεξοχές σε σχήμα χοντρής πλάκας πάνω στην κορυφή λεπτού στηρίγματος.