Η ιδέα της δημιουργίας ενός θεάματος ως θεατρικού θεάματος, που καλύπτει όλα τα στοιχεία του θεάματος: κείμενο, κατεύθυνση, σκηνογραφία. Η ιδέα προέρχεται από τον Adam Mickiewicz που παρατήρησε ο Leon Schiller το 1909. Παρατήρησε τη συνέχιση της ιδέας του Mickiewicz με τον Wyspiański, ο οποίος αποδέχθηκε τα λόγια του Konrad από την «Απελευθέρωση»: «Το θέατρο μου, βλέπω τεράστιους, τεράστιους χώρους», το ονόμασε επίσης το τεράστιο θέατρο. Το 1843, ο Adam Mickiewicz στη Γαλλία ζήτησε τη δημιουργία ενός θεάτρου απέναντι από τα σαλόνια και τις λεωφόρους του αστικού θεάτρου. Σύμφωνα με τον Mickiewicz, το Μνημειακό Θέατρο επρόκειτο να είναι ένα θέατρο που έφτανε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, προοριζόταν για μαζικό κοινό, μεταρρυθμίστηκε χάρη στο τοπίο και τον φωτισμό, που μεταφέρθηκαν από παραδοσιακά κτήρια του θεάτρου. Για το σκοπό αυτό, ο Wyspiański ήθελε να χτίσει ένα αμφιθέατρο στο Wawel. Ήταν μια ιδέα εμπλουτισμού της Μεγάλης Θεατρικής Μεταρρύθμισης με καινοτόμες τάσεις της μεσοπολεμικής πρωτοπορίας, δίνοντας έμφαση στα πολιτικά και κοινωνικά καθήκοντα του θεάτρου. Το ρεπερτόριο έπρεπε να είναι εξαιρετικό, στοχαστικό, να ενισχύσει τις καρδιές. Η έννοια του μνημειακού θεάτρου στα μεσοπολέματα ήταν ένα καινοτόμο και πρωτότυπο, πραγματοποιημένο έργο, το οποίο ήταν το πιο σημαντικό επίτευγμα του θεάτρου μας.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
