Ένα αναψυκτικό είναι ποτό που περιέχει συνήθως νερό (συχνά ανθρακούχο), ένα γλυκαντικό και ένα φυσικό ή/και τεχνητό άρωμα. Το γλυκαντικό μπορεί να είναι ζάχαρη, σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη, χυμός φρούτων, υποκατάστατο ζάχαρης (στην περίπτωση ποτών διαίτης) ή κάποιος συνδυασμός αυτών. Τα αναψυκτικά μπορεί επίσης να περιέχουν καφεΐνη, χρωστικές, συντηρητικά ή/και άλλα συστατικά.
Μικρές ποσότητες αλκοόλ μπορεί να υπάρχουν σε ένα αναψυκτικό, αλλά η περιεκτικότητα σε αλκοόλ πρέπει να είναι μικρότερη από το 0,5% του συνολικού όγκου του ποτού σε πολλές χώρες και περιοχές εάν το ποτό πρέπει να θεωρηθεί μη αλκοολούχο. Οι τύποι αναψυκτικών περιλαμβάνουν ροφήματα λεμόνι-λάιμ, σόδα πορτοκαλιού, κόλα, σόδα σταφυλιού και μπύρα.
Τα αναψυκτικά μπορούν να σερβιριστούν κρύα, με παγάκια, ή σε θερμοκρασία δωματίου. Διατίθενται σε πολλές μορφές δοχείων, συμπεριλαμβανομένων κουτιών, γυάλινων φιαλών και πλαστικών μπουκαλιών. Τα δοχεία διατίθενται σε διάφορα μεγέθη, που κυμαίνονται από μικρά μπουκάλια έως μεγάλα δοχεία πολλών λίτρων. Τα αναψυκτικά είναι ευρέως διαθέσιμα σε εστιατόρια γρήγορου φαγητού, κινηματογράφους, ψιλικατζίδικα, εστιατόρια με καθημερινή κουζίνα, ειδικά καταστήματα αναψυκτικών, μηχανήματα αυτόματης πώλησης και μπαρ.
Εντός δεκαετίας από την εφεύρεση του ανθρακούχου νερού από τον Τζόζεφ Πρίστλυ το 1767, εφευρέτες στη Βρετανία και στην Ευρώπη είχαν χρησιμοποιήσει την ιδέα του για να παράγουν το ποτό σε μεγαλύτερες ποσότητες, με έναν τέτοιο εφευρέτη, τον ΓΓ Σουέπ, να δημιούργησε την Schweppes το 1783 και να πουλήσει το πρώτο εμφιαλωμένο αναψυκτικό στον κόσμο. Οι μάρκες αναψυκτικών που ιδρύθηκαν τον 19ο αιώνα περιλαμβάνουν το R. White's Lemonade το 1845, το Dr Pepper το 1885 και την Coca-Cola το 1886. Μεταγενέστερες εταιρείες περιλαμβάνουν τις Pepsi, Irn-Bru, Sprite, Fanta και 7 UP.
