Ακρυλικό χρώμα - χρώματα με πολυακρυλικές ρητίνες στα οποία αιωρούνται σωματίδια χρωστικής. Χρησιμοποιούνται στην εκτύπωση, την κατασκευή και τη ζωγραφική. Υπάρχουν τρεις τύποι τέτοιων χρωμάτων στην κατασκευή: Χρώματα γαλακτώματος που έχουν σχεδόν εκτοπίσει χρώματα κόλλας. Μετά την ξήρανση, συνήθως είναι ανθεκτικά στο πλύσιμο με νερό (συχνά ονομάζεται λατέξ βαφή) Σμάλτα για ξύλο, μέταλλο και πλαστικό, τα οποία αντικαθιστούν τα λάδια και τα φθαλικά χρώματα. Το κύριο πλεονέκτημα είναι ότι ο διαλύτης είναι νερό, το οποίο εξαλείφει την οσμή και την ανάγκη για οργανικά αραιωτικά για τον καθαρισμό εργαλείων. Χάρη σε αυτό είναι λιγότερο επιβλαβείς για το περιβάλλον. Ωστόσο, είναι λιγότερο κατάλληλα για ανακαίνιση βαφής επειδή τείνουν να διαχωρίζονται από τα προηγούμενα στρώματα γυαλιστερών φθαλικών χρωμάτων εάν το υπόστρωμα δεν έχει απολιπανθεί και χαλάσει σωστά. Δημιουργούν ανθεκτικά, μη κιτρινίσματα και εύκαμπτα επιχρίσματα, συνήθως με ημι-ματ φινίρισμα, λιγότερο συχνά γυαλιστερά. Χρώματα για σκυρόδεμα και κεραμικά πλακίδια, τα οποία γίνονται όλο και πιο δημοφιλή. Εκτός από τα χρώματα γαλακτώματος και τα σμάλτα με βάση το νερό, άλλοι τύποι ακρυλικών χρωμάτων, με βάση οργανικούς διαλύτες, για γαλβανισμένες επιφάνειες, απομόνωση λεκέδων και άλλα χρησιμοποιούνται επίσης στην κατασκευή. Αυτά τα χρώματα εμφανίστηκαν στην αγορά τη δεκαετία του 1950, πρώτα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό και στη συνέχεια στην Ευρώπη.
