Αιγυπτιακά ιερογλυφικά
Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά (Αρχαία Αιγυπτιακά: skha n mdw ntjr,
Κοπτικά: ⲥϧⲁⲓ ⲙ̀ⲙⲉⲑⲛⲟⲩϯ, σημασία: "γραφή του λόγου των θεών") ήταν το επίσημο σύστημα γραφής που χρησιμοποιήθηκε στην Αρχαία Αίγυπτο. Συνδύαζε λογογραφικά, συλλαβικά και αλφαβητικά στοιχεία, με συνολικά 1.000 διαφορετικούς χαρακτήρες. Τα επισεσυρμένα ιερογλυφικά χρησιμοποιήθηκαν για τη θρησκευτική λογοτεχνία σε παπύρους και ξύλο. Τα μεταγενέστερα ιερατικά και δημώδη αιγυπτιακά κείμενα προέρχονταν από ιερογλυφική γραφή· η Μεροϊτική ήταν μια ύστερη προέλευση από τα δημώδη.
Η χρήση της ιερογλυφικής γραφής προέκυψε από πρωτο-γραπτά συστήματα συμβόλων στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, γύρω στον 32ο αιώνα π.Χ. (Προδυναστική περίοδος της Αιγύπτου), με την πρώτη αποκρυπτογραφημένη φράση γραμμένη στην αιγυπτιακή γλώσσα να χρονολογείται από τη Δεύτερη Δυναστεία (28ος αιώνας π.Χ.). Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά εξελίχθηκαν σε ένα ώριμο σύστημα γραφής που χρησιμοποιούταν για επιγραφές μνημείων στην κλασική γλώσσα της περιόδου του Μέσου Βασιλείου· κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το σύστημα χρησιμοποιούσε περίπου 900 διακριτά σύμβολα. Η χρήση αυτού του γραπτού συστήματος συνεχίστηκε μέσω της Νέας Βασιλείας και της Ύστερης Περιόδου, και στις Περσικές και Πτολεμαϊκές περιόδους. Μεταγενέστερες διασώσεις ιερογλυφικής χρήσης βρίσκονται πολύ καλά στη ρωμαϊκή περίοδο, εκτείνοντας στον 4ο αιώνα μ.Χ.
Με το τελικό κλείσιμο των ειδωλολατρικών ναών τον 5ο αιώνα, χάθηκε η γνώση της ιερογλυφικής γραφής. Παρόλο που έγιναν προσπάθειες, η γραφή παρέμεινε μη αποκρυπτογραφημένη καθ 'όλη τη μεσαιωνική και πρώιμη νεότερη περίοδο. Η αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής μπόρεσε να επιτευχθεί μόνο στη δεκαετία του 1820 από τον Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν, με τη βοήθεια της Στήλης της Ροζέττας.
