Συναυλία στην εξοχή - μια εικόνα ενός αναγεννησιακού Ιταλού ζωγράφου, που αποδίδεται, μεταξύ άλλων Κοκκινοχρυσός.
Προέλευση και συγγραφή του έργου
Ο πίνακας είναι πιθανώς ένα από τα πρώτα έργα του Titian, ο οποίος, μοντελοποιώντας το ύφος του αφεντικού του Giorgione, αναπαράγει πιστά τον τρόπο ζωγραφικής του, οπότε ο καμβάς για πολλά χρόνια θεωρήθηκε έργο του τελευταίου. Αρχικά, ο πίνακας ανήκε πιθανότατα στη Δούκισσα της Μάντοβα Isabelli d'Este ή ήταν στην οικογένεια Gonzag Mantuan. Το 1627 συμπεριλήφθηκε στις συλλογές του Άγγλου βασιλιά Charles I, και το 1649 ήρθε στον Γάλλο τραπεζίτη Eberhard Jabach. Το 1671, ο πίνακας αγοράστηκε από τον Louis XIV. Στη συλλογή του βασιλιά, η εικόνα τακτοποιήθηκε για να ταιριάζει με τη διακοσμητική διακόσμηση των τειχών του παλατιού.
Μέχρι το 1839, ο πίνακας εμφανίστηκε ως έργο του Giorgione, μόνο ο Gustav Friedrich Waagen στη διατριβή του Kunstwerke und Künstler στην Αγγλία και το Παρίσι από το 1837-1839 ανέθεσε τον πίνακα στην Πάλμα Βέκιο. Το 1880, στη διατριβή του από την Ιταλία, ο Giovanni Morelli παρουσίασε επιχειρήματα για τη συγγραφή του Giorgione. Στα επόμενα χρόνια, η συγγραφή του πίνακα αποδόθηκε σε άλλους ζωγράφους, π.χ. Bellini ή Sebastian del Piombo (Giovanni Battista Cavalcaselle, 1871).
