Άνουβις - online παζλ

Ο Άνουβις -όπως μεταγράφηκε στα ελληνικά η αιγυπτιακή λέξη Inpou (Anpou)- ταυτίστηκε με τον ψυχοπομπό Ερμή. Σύμφωνα με τις πεποιθήσεις των αρχαίων Αιγυπτίων, άνοιγε το δρόμο του άλλου κόσμου για χάρη των νεκρών. Απεικονιζόταν ως μαύρος θως (τσακάλι) με χοντρή ουρά, ή ως μελαμψός άνδρας με κεφαλή τσακαλιού ή σκύλου, ιερού τοτεμικού ζώου του Ανούβιδος. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δώσει στη μητρόπολη της λατρείας του το όνομα Κυνόπολις και ταυτίζεται με τον σκύλο φύλακα Κέρβερο της ελληνικής μυθολογίας

Ο μύθος της γέννησης

Είναι η θεότητα που προΐστατο της ταρίχευσης και της νεκρώσιμης τελετουργίας. Στα κείμενα των Πυραμίδων, ο Άνουβις χαρακτηρίζεται τέταρτος γιος του Ρα και κατονομάζεται επίσης ως κόρη του Κεμπεχούτ (Qebehout) ή "θεά δρόσος". Αργότερα εισήλθε στην οικογένεια του Οσίριδος, καθώς σύμφωνα με τον μύθο η Νέφθυς, που είχε μείνει άτεκνη από τον σύζυγό της τον Σετ, τον γέννησε διαπράττοντας μοιχεία με τον αδελφό της τον Όσιρι.

Εγκατελειμένος από τη μητέρα του, μόλις γεννήθηκε, τέθηκε υπό την προστασία της Ίσιδας, η οποία ανέλαβε την ανατροφή του. Όταν μεγάλωσε, έλαβε μέρος στην εκστρατεία του Οσίριδος για την κατάκτηση του κόσμου. Όταν εκείνος δολοφονήθηκε μετά την επιστροφή του κατόπιν διαταγής του Ρα (Ρε) βοήθησε την Ίσιδα και τη Νέφθυ να τον θάψουν. Ο Άνουβις διαμόρφωσε το τυπικό της επικήδειας τελετουργίας και εκτέλεσε τη μουμιοποίηση του θεού, για να τον προφυλάξει από την επαφή με τον αέρα και να παρεμποδίσει τη σήψη του.