Op de spoorlijnen bevinden zich bedieningspunten.
De eerste spoorwegen ter wereld werden gebouwd in 1764-1825, afhankelijk van bronnen in de VS of Groot-Brittannië (van Darlington tot Stockton).
De spoorlijn is onderverdeeld in kleinere elementen:
secties
paden,
Elke spoorlijn heeft een eigen nummer, naam en kilometerstand, meestal in de vorm van betonnen hectometers.
De kilometertaak is het bepalen van de locatie van bestaande gebouwen en spoorvoorzieningen ten opzichte van de locatie van hectometers. De infrastructuurbeheerder stelt het begin, de richting en het einde van de kilometer voor spoorlijnen vast.
Volgens het vastgestelde principe begint in Polen de kilometerstand gewoonlijk aan de eindpunten van de lijn, die dichter bij Warschau ligt.
Technische en operationele parameters van de spoorlijn zijn parameters die door het spoorwegbeheer worden bepaald voor een bepaalde lijn, met vermelding van:
maximaal toelaatbare werksnelheid van spoorvoertuigen,
maximaal toelaatbare druk op het spoor,
de vrachtlast uitgedrukt in bruto gigagrammen per jaar [Gg / jaar] of bruto teragrammen per jaar [Tg / jaar] en
spoorbreedte De lengte van operationele spoorlijnen is de som van de constructielengtes van actieve normaalspoor-, smalspoor- en breedspoorspoorlijnen, gemeten op enkelsporige lijnen langs de spooras en op meersporenlijnen langs de as van het langste spoor.
De langste spoorlijn is de Trans-Siberische lijn in Rusland met een totale lengte van 9288 km, terwijl de hoogste de Chinese Tibetaanse lijn is met het hoogste punt op 5072 m boven zeeniveau.
