Tiran (Grieks: τύραννος, turannos, koning of alleenheerser) was in het oude Griekenland de benaming voor een type alleenheerser dat aan de macht gekomen was niet door uitverkiezing en evenmin door erfrecht, maar door een staatsgreep, steunend op eenlijfwacht of militie. Vooral in de 7e en 6e eeuw v.Chr. werden vele Griekse stadstaten door tirannen geregeerd.
Oorsprong
Oorspronkelijk had de term tiran niet de negatieve connotatie van dwingeland die hij later sinds de democratisering in de 5e eeuw v.Chr. geleidelijk heeft gekregen. Hoewel er wel individuele daden van wreedheid en willekeur bekend zijn, waren deze heersers geen tirannen in de moderne betekenis. Vooral de latere filosofen die over de staat theoretiseerden (Plato, en Aristoteles) hebben de nadelen van absolute macht benadrukt.
Aristoteles vernoemde zelfs een staatsvorm naar de tiran. De tirannie is volgens Aristoteles de deviante vorm van de monarchie waarbij de monarch de macht misbruikt.
Om hun positie in de staat tegenover de rivaliserende aristocratische families te consolideren konden zij de steun en de sympathie van de lagere bevolkingsklassen best gebruiken.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.