De spitssnuitkrokodil (Crocodylus acutus) is een krokodilachtige uit de familie echte krokodillen (Crocodylidae).
Taxonomie en naamgeving
De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Georges Cuvier in 1807. Een jaar eerder werd de wetenschappelijke naam Lacerta Hispaniolica gebruikt. De soortaanduiding acutus betekent vrij vertaald 'scherp' en slaat op de spitse snuitpunt.
Uiterlijke kenmerken
De spitssnuitkrokodil is te herkennen aan de aan het einde spitse, enigszins verlengde snuit, die ook terugkomt in de wetenschappelijke naam; acutus betekent 'spits'. Het is een van de grotere soorten krokodilachtigen: mannetjes bereikeneen lengte van 5 meter(volgens onbevestigde bronnen zelfs 6 tot 7 meter), vrouwtjes blijven kleiner. De kleur is donkergroen tot groenbruin, maar is variabel. Het aantal tanden varieert van 66 tot 68: 5 rijen voortanden (premaxillair) en 13 tot 15 rijen tanden (maxillair) in de bovenkaak en 15 rijen kiezen (mandibulair) in de onderkaak.
Verspreiding en habitat
De soort komt voor in het uiterst zuidelijke puntje van de staat Florida in de Verenigde Staten, en verder in Midden-Amerika en het noorden van Zuid-Amerika; in Belize, Colombia, Costa Rica, Cuba, Dominicaanse Republiek, Ecuador, El Salvador, Guatemala, Haïti, Honduras, Jamaica, Kaaimaneilanden, Isla Margarita, Martinique, Mexico, Nicaragua, Panama, Peru, Trinidad en Tobago en Venezuela. De soort staat bekend als kwetsbaar; het aantal in het wild levende exemplaren wordt geschat op 10.- tot 20.000.
