Speltheorie volgens Piaget - theorie op het gebied van ontwikkelingspsychologie, ontwikkeld door Jean Piaget, gebaseerd op de veronderstelling dat de ontwikkeling van spel nauw verbonden is met de ontwikkeling van intelligentie van kinderen. De theorie zegt dat het mogelijk is om het ontwikkelingsniveau van het kind tot op zekere hoogte te beoordelen door zijn spel te observeren.
Piaget denkt dat plezier een weerspiegeling is van een proces dat assimilatie in de psychologie wordt genoemd. Dit betekent dat het kind probeert eerder verworven kennis en vaardigheden te gebruiken op het moment van contact met een nieuw fenomeen, vergelijkbaar met eerdere ervaring.
Leuke activiteitenfasen
Piaget onderscheidt drie basisfasen van spelactiviteit:
Perfectioneren leuk
Komt voor bij het kind vanaf de geboorte tot het einde van het tweede levensjaar. Is geschikt voor het sensorisch-motorische niveau van intelligentieontwikkeling.
Perfectioneerplezier bestaat uit het oefenen en besturen van bewegingen en het onderzoeken van objecten door aanraking en zicht. De activiteiten van het kind die in deze periode als spel worden beschouwd, bestaan uit het herhalen van bepaalde bewegingen waarbij het kind de realiteit leert. Deze activiteiten worden door het kind gedaan om de ontwikkeling van fitheid en toewijding aan de praktijk te tonen.
Symbolisch spel
Komt voor bij een kind tussen de twee en zeven jaar oud.
