De soepschildpad of groene zeeschildpad (Chelonia mydas) is een schildpad die behoort tot de familie zeeschildpadden (Cheloniidae). De soepschildpad is van de zeven soorten zeeschildpadden de grootste soort en heeft tevens het grootste verspreidingsgebied; de schildpad komt overal rond de evenaar voor.
De soepschildpad heeft een schildlengte van bijna een meter en is van andere soorten te onderscheiden door de verschillen in de schubben op de kop en de structuur van de hoornschilden op het rugschild. Jonge soepschildpadden leven voornamelijk van dierlijk materiaal maar volwassen exemplaren zijn meer herbivoor; vooral zeegras (Zostera) en verschillende algen worden gegeten.
De schildpad dankt zijn naam aan het feit dat het dier voor consumptie werd gevangen wat met name in het verleden op grote schaal heeft plaatsgevonden. Tegenwoordig is de schildpad vrij zeldzaam en wordt door internationale verdragen beschermd. Menselijke activiteiten zoals het illegaal rapen van de eieren en het onbedoeld doden van de schildpad als bijvangst in de visserij drukken tegenwoordig nog steeds zwaar op de populaties.
Verspreiding en habitat
De soepschildpad heeft van alle zeeschildpadden de grootste verspreiding; de soort zet de eieren af in 80 landen en komt voor in de kustwateren van 140 landen. Over het algemeen is de soepschildpad te vinden in gebieden waar de temperatuur niet onder de 20° Celsius komt, maar ook in meer gematigde streken worden exemplaren aangetroffen.
Wereldwijd zijn er naar schatting zo'n 2,2 miljoen soepschildpadden.
