Een sluier is een dunne doek die gebruikt wordt om het gezicht of een ander lichaamsdeel te bedekken.
Op bruiloften en begrafenissen wordt soms een sluier gedragen. Ook doet het dienst als ceremonieel gewaad voor vrouwen. Zo bestaat het gebruik dat vrouwen een mantilla dragen bij een pontificale audiëntie. Ook katholieke zusters dragen een sluier.
De oudst bekende tekst over sluiers is de Midden-Assyrische wetten van rond 1300 v.Chr. waarin respectabele vrouwen verplicht worden een sluier te dragen, terwijl het prostituees en slavinnen juist verboden werd op straffe van vijftig slagen en het gieten van pek over het hoofd. Concubines werden daarbij beschouwd als eerbare vrouwen. De sluier maakte hier duidelijk aan mannen dat de gesluierde vrouw onder bescherming stond van een andere man, terwijl prostituees vogelvrij waren. Mogelijk was dit een reactie op de verslechterde positie van vrouwen in vergelijking met eerdere samenlevingen, mede door verpaupering in een steeds marktgerichtere economie. Elders in het Midden-Oosten vond het Assyrische voorbeeld weinig navolging.
In Griekenland werd de sluier in bepaalde poleis aanvankelijk slechts gedragen door aristocratische vrouwen, maar in de vijfde eeuw v.Chr. werden respectabele vrouwen geacht gesluierd over straat te gaan. De sluier werd daarmee een verlenging van de oikos, het huishouden waartoe de vrouwen grotendeels beperkt waren. De sluier maakte dat vrouwen toch buitenshuis konden komen.
