De Siberische tijger (Panthera tigris altaica) is een zeer zeldzame ondersoort van de tijger. De Siberische tijger staat ook wel bekend onder de naam amoertijger, Koreaanse tijger, Mantsjoerijse tijger, Noord-Chinese tijger of oessoeritijger, afhankelijk van waar deze voorkomt. Onderzoek heeft uitgewezen dat de Siberische tijger genetisch gezien bijna gelijk is aan de Kaspische tijger, die in 1970 is uitgestorven. De Siberische tijger heeft geen vaste paarperiode en houdt zich in leven door andere zoogdieren te eten, soms wel twee keer groter dan de tijger zelf. Het is de grootste van de katachtigen.
Populatie
Het dier komt in het wild nauwelijks nog voor, in 2011 werd de populatie geschat op circa 500 exemplaren. De genetische diversiteit in het wild is beperkt, wat maakt dat genetische afwijkingen gemakkelijk van generatie op generatie worden overgedragen. Anno 2005 waren er 220 Siberische tijgers gehouden in dierentuinen, waar ze zich ook voortplanten, vaak in het kader van een fokprogramma.
Verspreidingsgebied
Het territorium kan tot 3.000 km² groot worden en omvat de beide oevers van de rivieren Amoer en Oessoeri in de Russische krajs Chabarovsk en Primorski (in 1996 werden 415 tot 476 geteld, in 2015 480 tot 540) en een klein percentage (10 tot 50 exemplaren) leeft in het noorden van de Chinese regio Mantsjoerije (Heilongjiang). Onzeker is of de ondersoort nog voorkomt in Noord-Korea.
