De Romeinse Republiek was een fase in de geschiedenis van de Romeinen tussen het Romeins Koninkrijk en het Romeinse Keizerrijk. In deze periode groeide Rome uit van een stad die lokale oorlogen uitvocht met buursteden, tot een wereldrijk. De republiek begon met de eerste verkiezing van de consuls in 509 v.Chr. en eindigde 478 jaar later, toen Octavianus de eerste keizerlijke dynastie vestigde. Deze fase moet niet worden verward met de kort bestaande Romeinse republieken uit de Moderne Tijd, zie daarvoor de Romeinse Republiek van 1798-1799 en de Romeinse Republiek van 1849.
Oorsprong
De (klassieke) Romeinse Republiek is een van de drie periodes waarin de geschiedenis van het Romeinse Rijk traditioneel wordt ingedeeld. De Romeinse Republiek ontstond volgens de overlevering in 509 v.Chr., toen de laatste koning van Rome, Tarquinius Superbus, werd verdreven door Lucius Iunius Brutus. Er werd toen besloten om jaarlijks twee consuls te kiezen. Hiermee ontstond voor zover bekend de eerste republiek uit de geschiedenis.
In latere tijden ontstonden naast het ambt van consul ook de ambten van proconsul, quaestor, praetor en censor (zie cursus honorum).
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.
