Een regering is een orgaan van de staatkundige organisatie, belast met de uitvoerende macht voor een bepaald grondgebied. Met andere woorden: de regering heeft de bevoegdheid om de wetgeving tot uitvoering te brengen binnen de grenzen van het grondgebied waarover ze die bevoegdheid heeft.
In nagenoeg alle democratische landen worden verkiezingen gehouden voor de wetgevende organen. Hierbij vormt de grootste politieke partij de regering (meerderheidssystemen zoals Frankrijk of Groot-Brittannië) of neemt de grootste partij het initiatief bij het vormen van een coalitieregering door te onderhandelen met andere partijen. Nederland en België zijn hier voorbeelden van.
Sinds België door de staatshervorming van 1970 langzaam gedecentraliseerd is en uiteindelijk in 1993 officieel een federale staat werd, telt het land zes regeringen (zie uitvoerende macht van België). Met "Belgische regering" wordt de federale regering bedoeld. Die bestaat uit de ministers en staatssecretarissen en wordt geleid door de eerste minister. De ministers vormen samen de ministerraad. Officieel zit de koning deze voor, maar die doet dat in de praktijk nooit tenzij voor symbolische aangelegenheden.
