De prachtframboos (Rubus spectabilis) is een zachtfruitsoort, die behoort tot de rozenfamilie (Rosaceae).
De prachtframboos komt van nature voor in de bossen en langs de rivieren van de kuststreken van Alaska tot Noord-Californië. De planten vormen vaak op open plekken tussen Amerikaanse elzen (Alnus rubra) een dicht struikgewas. De oorspronkelijk uit Noord-Amerika afkomstige prachtframboos komt ook in Nederland voor, in parken en in buitenplaatsen, zij het dat de plant hier zeldzaam is. De plant wordt ook aangeplant.
De vaste plant heeft tweejarige stengels, die 1-2 m lang kunnen worden en na de vruchtdracht afsterven. Nieuwe stengels ontstaan uit grondscheuten. De stengels zijn bezet met stekels en oudere stengels verkleuren oranje tot goudbruin. De van onderen groene bladeren zijn drietallig en hebben aan de voet van de bladsteel met de steel vergroeide steunblaadjes. De blaadjes zijn grof gezaagd tot veerspletig.
De prachtframboos bloeit van maart tot in mei met helderpaarsachtig rode, 2,5-3 cm grote, geurende bloemen. De kroonbladeren zijn langer dan de kelk.
De vruchten zijn tweemaal zo groot als die van de framboos (Rubus idaeus). De vruchten kunnen rood, geel, oranje of oranjerood zijn en goed rijpe vruchten worden plaatselijk gebruikt voor het maken van jam, snoepgoed, gelatinepudding en vruchtenwijn. De vruchten kunnen afhankelijk van de herkomst verschillend smaken van flauw tot zoet en zijn soms bitter. Voor de oorspronkelijke bevolking in Noord-Amerika vormen ze nog steeds een belangrijkvoedsel.
De jonge scheuten kunnen gegeten worden als asperges.
