Een pers, geschikt voor kattententoonstellingen, heeft een heel dikke lange vacht, korte poten, een brede kop met de oren ver uit elkaar, grote ogen en een zeer korte schedel (brachycephaal). Dit leidt tot een verhoogd gezondheidsrisico voor dier, met name voor de ademhaling, misvormde of afwezige traanbuizen en ondervoorbeet.
Perzische katten komen voor in een breed palet van kleuren en patronen en aftekeningen.
Verzorging
Perzen hebben een intensieve dagelijkse verzorging nodig, omdat hun vacht te lang en dicht is om zichzelf te kunnen onderhouden. Om de vacht vrij van klitten en vervilting te houden zijn dagelijkse borstelbeurten nodig. Ook moeten de ogen regelmatig gecontroleerd worden, omdat de traanbuis verstopt kan raken of onvoldoende aangelegd is vanwege de hierboven beschreven korte snuit.
Herkomst
Zoals de naam al doet vermoeden komt de Pers oorspronkelijk uit Perzië. In de 17e eeuw werden de eerste Perzen naar Europa overgebracht. In de Europese landen werd het uiterlijk verder ontwikkeld en gekruist met langharige dieren die lokaal voorkwamen in vooral Engeland rond het eind van de negentiende eeuw.
