orthodox - online puzzels

Orthodoxie - een christelijke denominatie. De term betekent ook de algemene principes van geloof en religieus leven, waarnaar de orthodoxe kerk verwijst. == Naam == Het woord "Orthodoxie" is een vertaling (taalkundige kopie) van de Griekse woorden ὀρθόδοξος, ορθοδοξία (orthodoxos, orthodoxía) - een echte, correct uitgesproken, correcte belijdenis. == Geschiedenis van de orthodoxie == Orthodoxie werd gevormd vanuit het oorspronkelijke christendom. De data van zijn indeling in orthodoxie in oude, middeleeuwse en moderne vormen zijn de data: de beurt van de tweede en derde eeuw - het proces van het structureren van de christelijke gemeenschap, 692 jaar - de breuk van de eenheid van oosterse en Romeinse kerken op de Trulla synode. === Oude orthodoxie === In de tweede eeuw stond het christendom voor een keuze: isolatie (petrinisten) of openstaan voor nieuwe trends (paulinisten). De Alexandrijnse apologeten - Pantenus uit Sicilië, Clemens van Alexandrië en Origenes - die probeerden de verworvenheden van de oude cultuur in de christelijke religie op te nemen, droegen bij tot het pad van verdere ontwikkeling. Veel bisschoppen uit het Oosten waren het niet eens met het christelijke primaat van Rome. Tegen deze achtergrond ontstond het conflict tussen de oosterse en westerse kerken, wat na verloop van tijd tot een scheuring leidde. De principes van doctrine, aanbidding en orthodox recht ontwikkelden zich in de loop van de eeuwen van I tot VIII tijdens algemene raden en synodes, met uitzondering van Nicea I en Constantinopel, en ze omvatten: het Efezisch Concilie bijeengeroepen in 431, het Concilie van Chalcedon bijeengeroepen in 451, de synode in Orléans in 533, waarin werd vastgesteld dat vrouwen niet mochten deelnemen aan de kerkhiërarchie en geen priesters mochten ordenen, raad van Constantinopel II bijeen in 553, raad van Constantinopel III bijeen in 680, raad van Nice II bijeen in 787. De vorming van orthodoxie ging gepaard met ketterijen en splitsingen (schisma's).