De octobas is het grootste bewaard gebleven strijkinstrument. De octobas werd rond 1850 ontwikkeld door Jean Baptiste Vuillaume. Er zijn door Vuillaume slechts drie exemplaren van vervaardigd: een staat in het Musée de la Musique in Parijs, een in Wenen in het archief en een is in Londen bij een brand verloren gegaan. In de laatste decennia zijn er nog enkele kopieën gebouwd.
De octobas in Parijs is 3,48 meter hoog en is gebaseerd op de viola da gamba-familie, als grote broer van de contrabas. De octobas heeft drie snaren, en wat bijzonder is: fretten en een systeem van sleutel en pedalen (deze enkel bij Vuillaume) die de fretten induwen, omdat met de hand induwen onmogelijk is. Het model dat tegenwoordig nog wordt bespeeld heeft sleutels op 2 meter hoogte die met de hand worden ingedrukt.
De laagste snaar van de octobas is een C, een octaaf onder de lage C, die een contrabas met extensie of vijfde snaar heeft, oftewel een C 2 octaven (dus 16,35 Hz) onder de C-snaar van eencello. De meeste mensen kunnen deze lage toon niet meer horen: de grens van het hoorbare ligt bij de lage frequenties tussen de 17 en 20 Hz.
Naar het instrument van J.B. Vuillaume werden er kopieën gebouwd.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.
