Een mobiele telefoon, ook wel mobiel(tje) (Nederland), gsm (België) of cellulair (Suriname), is eenapparaat waarmee draadloos getelefoneerd kan worden met behulp van een netwerk van antennes. Mobiele telefoons maken gebruik van radiogolven en van telefooncentrales om binnen een bepaalde regio communicatie tussen de gebruikers mogelijk te maken. De eerste generaties maakten gebruik van analoge modulatie, latere van digitale (gsm en UMTS).
Dit kan zowel op een openbaar als een privénetwerk. Een voorbeeld van een gesloten privénetwerk is het C2000-netwerk voor de hulpverleningsdiensten in Nederland of Astrid in België.
De term mobiele telefoon omvat niet de zogenaamde draadloze telefoons die gekoppeld zijn aan een vaste telefoonaansluiting en die alleen gebruikt kunnen worden binnen een straal van honderd meter van het basisstation.
Om radiofrequenties te gebruiken voor mobiele telefonie is in Nederland een vergunning van het Agentschap Telecom van het ministerie van Economische Zaken noodzakelijk. Mobiele telefoons moeten door dit agentschap (of een vergelijkbare instantie in een ander EU-land) worden goedgekeurd.
De eerste mobiele telefoon, de DynaTAC 8000X van Motorola, woog bijna een kilo. In 2019 weegt een mobiele telefoon vaak minder dan 100 gram.
