De Melkweg, het Melkwegstelsel of het galactisch stelsel (van het Griekse galaxias (γαλαξίας), of kyklos galaktikos = "melkcirkel") is het balkspiraalstelsel van gemiddelde grootte, waarin het zonnestelsel met de Aarde zich bevindt. Vanaf de Aarde is de Melkweg van binnenuit zichtbaar als lichtende band die de hemel omspant, mits het donker genoeg is. Door lichtvervuiling is de Melkweg op sommige plaatsen moeilijk of niet meer te zien.
De melkweg bevat ongeveer 200 miljard sterren.
Structuur van de Melkweg
Het is voor astronomen niet gemakkelijk geweest zich een beeld te vormen van de structuur van de Melkweg, want de Aarde maakt er zelf deel van uit. Ook wordt ons zicht op grote delen ervan verhinderd door interstellaire stofwolken (absorptienevels). Na veel observatie en modelvorming is men er uiteindelijk toch in geslaagd zich een redelijk nauwkeurig beeld te vormen van deze structuur. Onderzoek naar de structuur van de Melkweg werd onder meer gedaan door William Herschel, Jacobus Cornelius Kapteyn en Jan Hendrik Oort.
Van opzij ziet de Melkweg eruit als een schotel (de galactische schijf) met een verdikte kern (de centrale verdikking). De galactische schijf heeft een diameter van 100 000 - 120 000 lichtjaren; de dikte is buiten de centrale verdikking ongeveer 3000 lichtjaren.
