Lebkuchen (Duitse uitspraak: [ˈleːpˌku: xn] (luister)), of Pfefferkuchen, is een traditioneel Duits gebakken kerstkoekje, dat enigszins lijkt op peperkoek.
Etymologie
De etymologie van Leb- in de term Lebkuchen is onzeker. Voorgestelde afleidingen zijn onder meer: van het Latijnse libum (plat brood), van het Germaanse woord Laib (brood) en van het Germaanse woord lebbe (zeer zoet). Een andere waarschijnlijke mogelijkheid is dat het afkomstig is van de oude term Leb-Honig, de tamelijk vaste gekristalliseerde honing die uit de korf wordt gehaald en die niet veel naast bakken kan worden gebruikt. Volksetymologie associeert de naam vaak met Leben (leven), Leib (lichaam) of Leibspeise (favoriet eten). Kuchen betekent 'cake'.
Geschiedenis
De voorloper van de huidige Lebkuchen werd de 'honingkoek' genoemd en de geschiedenis ervan gaat terug tot de Egyptenaren, de Grieken en de Romeinen. Ze geloofden dat honing, de enige zoetstof die algemeen verkrijgbaar was, een geschenk van de goden was en magische en genezende krachten bezat. Honingkoekjes werden ook gedragen als talisman in de strijd of als bescherming tegen boze geesten.
Lebkuchen werd in de 13e eeuw uitgevonden door monniken in Franken, Duitsland.
