Kruidengeneeskunde (fytotherapie, fytofarmacologie) - een tak van geneeskunde en farmacologie die zich bezighoudt met de productie van kruidengeneesmiddelen uit natuurlijke of verwerkte grondstoffen verkregen uit medicinale planten en het gebruik ervan bij de preventie en therapie van ziekten. Deze term wordt ook gebruikt om de tak van de alternatieve geneeskunde te beschrijven die zich bezighoudt met de behandeling met plantenpreparaten.
Kruidengeneeskunde behandelt het begrijpen van de eigenschappen van medicinale planten, waaronder:
werkingsmechanismen van plantaardige medicijnen op levende organismen,
Interacties tussen synthetische en kruidenproducten Fytotherapie omvat ook het zoeken naar nieuwe kruidengeneesmiddelen en het ontdekken van nieuwe fytotherapeutische toepassingen van reeds bekende medicinale planten (bv. Gebaseerd op etnofarmacologische gegevens).
Kruidengeneeskunde is zeer wijdverbreid onder niet-geïndustrialiseerde samenlevingen. Het is het belangrijkste onderdeel van alle traditionele medische systemen (volksgeneeskunde), voornamelijk vanwege de lage kosten voor het verkrijgen van medicinale grondstoffen en hun natuurlijke voorkomen.
Geschiedenis
Oudheid
De eerste informatie over kruidengeneeskunde is te vinden in de historische documenten van Babylonië en Assyrië rond 2000 voor Christus. Medicinale planten werden toen al genoemd: kamille, kip, saffraan, alsem, zoethout, weegbree, calendula, venkel en anderen.
Het oude Egypte wordt echter beschouwd als de bakermat van de medische kennis.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.
