De wet van de communicerende vaten is een regel uit de natuurkunde die aangeeft dat in open vloeistofreservoirs, die voor de vloeistof onderling onder het vloeistofniveau zijn verbonden, het vloeistofpeil in alle reservoirs even hoog staat. De vaten communiceren met elkaar, dat wil zeggen, ze staan met elkaar in verbinding. Zodra er een verstoring van het vloeistofpeil optreedt kan er daardoor een uitwisseling van vloeistof plaatsvinden, zodat het evenwicht wordt hersteld. De wet is alleen van toepassing op open vaten waarin zich een homogene vloeistof bevindt die aan een gelijke zwaartekracht onderhevig is en waarboven een gelijke luchtdruk heerst. De snelheid waarmee de vloeistofniveaus aan elkaar gelijk worden gemaakt hangt af van de doorstroomopening van de verbinding en de viscositeit van de vloeistof. De wet is gebaseerd op het natuurkundige feit dat in deze situatie de druk in de vloeistof gelijkelijk is verdeeld.
Communicerende vaten zoals in deze wet bedoeld komen in de praktijk niet frequent voor. In veel situaties waarin vaten wel communiceren heerst in ten minste een van de vaten een afwijkende (lucht)druk, bijvoorbeeld omdat het een gesloten vat betreft, en is de wet niet van toepassing. Eengieter en een koffie- of theekan zijn concrete voorbeelden waarin de wet van toepassing is. Het waterpeil in de tuit staat altijd even hoog als in het waterreservoir.
