Een cascade (Latijn: cascare, vallen) is een waterval die bestaat uit een trapsgewijze opeenvolging van kleine watervallen. Een cascade kan door de natuur gevormd zijn, of kunstmatig worden aangelegd als element in de tuinarchitectuur, bestaande uit een reeks kleine watervallen geleid over bijvoorbeeld rotsblokken, als een opeenvolging van trapsgewijs aangelegde terrassen.
De term cascade wordt ook wel gebruikt voor een reeks van opeenvolgende verschijnselen.
Fonteinen zijn vrijwel altijd technische installaties, ook als de druk wordt verzorgd door een natuurlijke bron, waarbij het water in verschillende trappen over het kunstwerk stoomt. De druk is nodig om het water op te voeren in het fontein. Tot en met grofweg het midden van de 19e eeuw moest een natuurlijke bron gevonden worden die voor de wateraanvoer zorgde, soms over vele tientallen kilometers. Fonteinen met cascaden werden al in de klassieke oudheid gebouwd (Villa Adriana). Daarna werden pas weer fonteinen gebouwd in de renaissance (in het nabij gelegen Villa d'Este) in tuinen of parken. Sinds er pompen gebruikt worden kan er overal eenfontein geplaatst worden en zijn er in veel steden openbare plaatsen waar cascaden te zien zijn. Het klaterende geluid en de aanblik van de cascade wordt door velen ervaren als heerlijk verfrissend.
