Een baan rond een hemellichaam is de beweging die ruimtevaartuigen zoals kunstmanen en ruimtestations, maar ook manen en planeten, rond een (ander) hemellichaam uitvoeren. Vaak wordt hiervoor de Engelse term orbit gehanteerd. De hemelmechanica houdt zich bezig met de berekening van banen. Bij een ruimtevaartuig gaat het vaak om de baan als geen stuwkracht wordt toegepast (of alleen om geringe wrijving ten gevolge van een zeer ijle atmosfeer te corrigeren). Anders gebruikt men eerder de algemenere term traject. Een baan wordt beschreven door zijn baanelementen.
Ter onderscheiding van een suborbitale baan wordt de term orbitale baan gebruikt als minstens één omloop rond het hemellichaam wordt uitgevoerd.
Achtergrond
In het begin van de 17e eeuw formuleerde de Duitse astronoom Johannes Kepler de bewegingen van planeten in de wetten van Kepler. Later toonde Isaac Newton aan dat Keplers wetten waren af te leiden met zijn wetten van de zwaartekracht. Verder toonde hij aan dat twee lichamen banen volgen waarvan de omvang omgekeerd evenredig is aan hun massa, rondom het gezamenlijke massamiddelpunt.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.
