De arpeggione is een muziekinstrument dat men kan beschouwen als een kruising tussen de gitaar en de cello. Qua vorm gelijkt hij meest op de gitaar en qua speelwijze leunt hij aan bij de cello. Het instrument is in 1823 ontworpen, volgens de meeste bronnen door J.G. Staufer.
De arpeggione, ook wel guitare d’amour, guitarre-violoncell of bowed guitar genoemd, is volgens de meeste bronnen in 1823 ontworpen door de Weense gitaarbouwer Johann Georg Staufer (1778-1853). Staufer ontwierp nog wel meer klassieke muziekinstrumenten, die meestal, net als de guitare d’amour, niet bekend werden en bijna nooit gebruikt werden. Sommige echter, waaronder de zogenaamde Persian Slipper, genieten nu nog enige bekendheid. Ook Peter Teufelsdorfer uit het huidige Hongarije (Pest) kan aanspraak maken op de titel van ontwerper van de arpeggione. Beide instrumentenbouwers stelden hun uitvinding in 1823 voor, zodat het erg moeilijk is om te bepalen wie nu echt de eerste was. Ten slotte had J.G. Leeb uit Pressburg 20 jaar eerder al met de bouw van een gestreken gitaar geëxperimenteerd.
Verklaring van de naam
De term bowed guitar was eigenlijk geen slechte benaming, omdat het instrument enkele belangrijke vormkenmerken van de gitaarverenigt met de gestreken speelwijze van de vioolfamilie (zie onder).
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.
