Er zijn twee soorten dysfagie:
orofaryngeale dysfagie (bovenste, pre-oesofageale) - slikproblemen die verband houden met een verminderde doorgang van voedsel in de slokdarm
slokdarm (lagere) dysfagie - problemen met het passeren van voedselstaven door de slokdarm.
Orofaryngeale dysfagie kan worden veroorzaakt door de volgende ziekten: verwondingen en ziekten van het centrale zenuwstelsel, beroerte (intracerebrale bloeding), de ziekte van Wilson, multiple sclerose, hersenstamtumoren, amyotrofe laterale sclerose, perifere neuropathieën (bijv. Bij diabetes, sarcoïdose, systemische ziekten) bindweefsel, difterie, botulisme, Guillain-Barré-syndroom), bulb- en pseudobulbar-syndroom, de ziekte van Parkinson, Huntington's chorea, ruggenmerg, hoofd- en nektumoren, chirurgie in dit gebied, spierziekten (dystrofie, myasthenia gravis), tumoren en ontsteking van de mond en keel, Zenker divertikels, functiestoornissen, coördinatiestoornissen van de bovenste slokdarmsfincter, struma, artrose, vreemde lichamen.
De meest voorkomende ziekten die slokdarmdysfagie veroorzaken, zijn oesofageale kanker (vooral slokdarmkanker), kardinaalcarcinoom, post-inflammatoire stenose van de slokdarm, slokdarmverbrandingsstenose, Schatzki-ring, vreemde voorwerpen, slokdarm diverticulum, druk op de slokdarm van buitenaf door tumoren of aneurysma's, cardiale achalese diffuse slokdarmkrampen (kurkentrekker-slokdarm), pijnlijke slokdarmkrampen (notenkraker-slokdarm), Plummer-Vinson-syndroom, systemische sclerose, slokdarmontsteking, gastro-oesofageale refluxziekte, functionele dysfagie, diabetes, ziekte van Chagas en ook de bijwerkingen van sommige medicijnen (nitraten calciumantagonisten, methylxanthines).
Dysfagie kan zich manifesteren door verstikking, hoesten, tranen, niezen, kokhalsreflexen, slokdarmretentie, verwijding, odinofagie (pijn bij slikken).
Bij dysfagie kan de mogelijkheid van het inslikken van vast voedsel, gemalen voedsel, vloeistoffen tot het volledige onvermogen om te slikken (afagia) verminderd zijn.
De volgende tests kunnen nuttig zijn bij het diagnosticeren van de oorzaken van dysfagie: radiologisch contrastonderzoek van de slokdarm, oesofagoscopie met materiaalbemonstering voor histologisch en microbiologisch onderzoek, slokdarmmanometrie of computertomografie op de borst.
Therapie hangt af van de oorzaak van dysfagie.
slikken
Andrzej Szczeklik (ed): Inwendige ziekten: stand van kennis voor 2010.
