Ving je vingers gekruist - bijgeloof of een beleefdheidszin uitgedrukt in de woorden ik houd mijn vingers gekruist! Als bijgeloof verwijst het naar krachten die hoogstwaarschijnlijk niet in staat zijn gebeurtenissen te veranderen. Een persoon die verklaart duimen te houden, heeft dan geen andere mogelijkheid om de ontwikkeling van andere gevallen dan het geloof in bovennatuurlijke kracht te beïnvloeden. Als hoffelijkheidsformule vindt het gekruist houden van vingers plaats tijdens interpersoonlijke communicatie in plaats van geluk te wensen, en drukt dan de wens uit om het geluk voor een andere persoon te behouden. Het bijgeloof om je duimen te houden komt uit de oudheid. Voor de krijger was de duim belangrijk omdat hij zonder hem het wapen niet kon vasthouden. Duimen vasthouden was daarom een beschermend gebaar. De gewoonte verspreidde zich voor het eerst onder de Duitsers.
