De overvolle laden van opgehoopte dromen vielen uiteen en vulden lege hoeken en gaten. Verstrikt in de botsing met verlangens creëerden ze nieuwe beelden. Gedurende enkele jaren begonnen ze, onderdrukt, schuchter te ontspruiten, wat hernieuwde vreugde bracht. Anderen dommelen in, wachtend op de betere wind. Ondertussen worden de in verzen geschreven pagina's door de wind gelezen. Hij componeert een melodie op deze woorden. En alleen een late traan zal heimelijk in het oog rollen om zachtjes over de wang te lopen.
