Σύνδεση πριτσίνων - αδιαχώριστη, έμμεση, μηχανική σύνδεση στοιχείων χρησιμοποιώντας πριτσίνια συνήθως με τη μορφή κυλινδρικών ακίδων με κεφαλές. Το πριτσίνισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν η πιο σημαντική μέθοδος σύνδεσης μεταλλικών δομικών στοιχείων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, λόγω της απλούστερης τεχνολογίας παραγωγής, σήμερα οι σύνδεσμοι με πριτσίνια έχουν αντικατασταθεί από συγκολλημένους και συγκολλημένους αρμούς. Χρησιμοποιείται ιστορικά στη ναυπηγική βιομηχανία.
Το πριτσίνισμα χρησιμοποιείται για τη σύνδεση φύλλων, λωρίδων και χαλύβδινων τμημάτων, δοκών, βραχιόνων, ζευκτόντων, καθώς και σε αδιαχώριστες συνδέσεις διαφόρων εξαρτημάτων και αντικειμένων του μηχανήματος. Με πριτσίνια γύρου (όταν τα φύλλα τυλίγονται γύρω από τις άκρες) και με υψηλή πυκνότητα καρφιών, μπορεί να επιτευχθεί υψηλή στεγανότητα της σύνδεσης. Αυτό επιτρέπει τη χρήση πριτσίνων για την κατασκευή διαφόρων τύπων δεξαμενών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών υπό πίεση.
Τύποι καρφωμένων αρθρώσεων
Διαιρούμε το πριτσίνια σε:
συνηθισμένο, όταν και οι δύο "κεφαλές" του καρφιού είναι πάνω από την επιφάνεια των καρφιών,
πρίζες,
φακοειδή
φακοειδής χαμηλή
μανιτάρι
καλύπτεται όταν οι κεφαλές των πριτσινιών ξεπλένονται με την επιφάνεια των προς ένωση μερών. Επειδή αυτός ο τύπος καρφώματος έχει ιδιότητες χειρότερης αντοχής, χρησιμοποιείται μόνο ως έσχατη λύση.
Πριτσίνια και χρήση
Το πριτσίνια στην αρχική του μορφή αποτελείται από κεφαλή (1) και στέλεχος (λαιμός) (2).
