De sirenen (Oudgrieks: Σειρῆνες, Seirēnes) zijn halfgodinnen uit de Griekse mythologie met het lichaam van een vogel en het hoofd van een vrouw. Sirenen verleidden hun toehoorders met gezang of erotische geluiden die door mannen niet weerstaan konden worden. Volgens sommige verhalen waren de sirenen jonge vrouwen die voortdurend om aandacht vroegen, maar niet hun maagdelijkheid wilden verliezen. Dat zou de reden zijn dat Aphrodite, de Griekse godin van de liefde en seksualiteit, hen in vogels veranderde. Sirenen zouden de dochters zijn van de zeegod Phorcys of van de stroomgod Acheloüs en Sterope. Volgens Romeinse auteurs woonden zij op drie kleine rotseilandjes tussen Sorrento en Capri.
In de oudste legenden waren er twee sirenen (onder anderen bij Homerus), recentere schrijvers telden er drie en nog recentere schrijvers hebben meer toegevoegd. Aglaope (mooi gezicht), Aglaophonos (mooie stem), Leucosia (het witte zijn), Ligeia (schrille), Molpe (muziek), Parthenope (maagdengezicht), Peisinoë (verleidende gedachten), Raidne (verbetering), Teles (perfectie), Thelxepeia (zachte woorden), Thelxiope (verleidend gezicht) zijn hun namen. De beroemdste drie waren Parthenope, Ligeia, en Leucosia.
